Praten we
doen het allemaal de één weer wat meer dan de ander, maar er is bijna niemand
die de hele dag niet communiceert. Er komen ook steeds meer vormen van
communiceren. Communiceren gebeurt al heel lang niet meer alleen face tot face.
Zelfs in de oertijd werden er grottekeningen gemaakt om verhalen te vertellen.
Maar nu in de tijd dat alles wordt gedigitaliseerd kunnen we op ontelbaar
manieren communiceren. We communiceren zelfs doormiddel van foto’s (snapchat).
Ter
voorbereiding van het college moest ik lezen over de communicatietheorie van
Watzlavick. Hij beschrijft een verklaring over wat er nou gebeurt bij mensen
wanneer zij communiceren. Communiceren is eigenlijk het geven van informatie,
of dat nu over jezelf gaat of over kennis.
Watzlavick
gebruikt in zijn theorie verschillende axioma’s, een axioma is een onbewezen
stelling waarvan niet wetenschappelijk is bewezen dat het op waarheid berust. Het
eerste axioma gaat erover dat het je niet niet kan communiceren. Je bent dus
altijd aan het communiceren, dat komt doordat mensen altijd invloed hebben op
elkaar. Voor communiceren is betrokkenheid belangrijk, want hoe meer mensen
betrokken zijn hoe meer zij in het gesprek zullen investeren.
Als tweede axioma vertelt hij dat de mensen zowel digitaal als analoog communiceren. Digitale communicatie is de boodschap zelf, de woorden die je zegt. Dit is dus niet de communicatie online maar wat je tegen de persoon zegt. Bij analoge communicatie gaat het over de manier waarop je de boodschap overbrengt. Door analoge communicatie maak je je verhaal duidelijker (digitale communicatie), je geeft je verhaal emotie, je vertelt hoe je je erbij voelt. Daardoor kan je de boodschap beter overbrengen, maar soms ook slechter, bijvoorbeeld wanneer je iets goed bedoeld, maar de ander vat het op als een belediging.
Als tweede axioma vertelt hij dat de mensen zowel digitaal als analoog communiceren. Digitale communicatie is de boodschap zelf, de woorden die je zegt. Dit is dus niet de communicatie online maar wat je tegen de persoon zegt. Bij analoge communicatie gaat het over de manier waarop je de boodschap overbrengt. Door analoge communicatie maak je je verhaal duidelijker (digitale communicatie), je geeft je verhaal emotie, je vertelt hoe je je erbij voelt. Daardoor kan je de boodschap beter overbrengen, maar soms ook slechter, bijvoorbeeld wanneer je iets goed bedoeld, maar de ander vat het op als een belediging.
Iedereen kan
het ander interpreteren, dit heeft te maken met verschillende factoren zoals:
De omgeving, de persoon en de omstandigheden. Wanneer iemand al geïrriteerd is zal
hij opmerkingen ook eerder geïrriteerd opvatten dit zorgt voor veel
misverstanden. Tegenwoordig met de digitalisering, het gebruik van sociale
media en Whatsapp. Zijn de omstandigheden vaak verschillend, omdat de één
misschien rustig op de bank zit en de ander druk aan het werk is. Hierdoor is
een miscommunicatie zo veroorzaakt, ook kan je via de sociale media geen emotie
meesturen. Je hebt natuurlijk wel emoticons die je kunt gebruiken, maar deze kunnen
door ieder weer anders worden geïnterpreteerd.
We zijn
steeds meer bezig met de communicatie online dan de communicatie face to face.
Wanneer ik uiteten ga met mijn vriendinnen, moeten er eerst een aantal foto’s
gemaakt worden.. namelijk van het eten en van de groep en die foto’s moeten vervolgens
gedeeld worden op facebook, maar eerst worden bewerkt via instagram. En dan is
dit nog een milde vorm vind ik, want daarna gaan de telefoons weg, maar als ik
dan om mij heen kijk zie ik een stelletje beide op hun schermpje kijken. Aan de
buiten wereld vertellen hoe leuk hun date is en hoe gezellig ze het hebben,
maar in werkelijkheid zitten ze beiden de hele avond op hun telefoon..
Het is zo jammer dat we meer bezig zijn met de
communicatie naar de buitenwereld dan naar de mensen met wie we op dat moment
zijn, op internet kwam ik dit plaatje tegen wat dit voor mij goed weergeeft.